Rowena Peters

Dassenburcht bij Kasteel Hackfort

Zwart en wit, in hout gebeeld,

Een dassenburcht, stilletjes door de mens verbeeld.

Dassen graven gangen, een labyrint van leven.

Tegenstellingen dansen hier: dier en mens verweven.

Het kasteel kijkt toe, eeuwenoud en statig,

Zijn muren dragen verhalen, soms triest en soms prachtig.

In de schaduw van de burcht rusten de dassen zacht,

Een kunstwerk van samenleven, in harmonie gebracht.

En zo blijft de aarde fluisteren, de dassen spelen hun rol,

In dit stille samenspel van dier en mens, vol ziel en lol.

Kasteel Hackfort, met zijn dassenburcht zo fijn,

Een plek waar kunst en natuur elkaar omarmen, samen in één lijn.

---

Zwart en wit, in holt ebeeld,

'n dassenburcht, stilletjes deur de mens verbeeld.

Dassen graaft gangen, 'n labyrint van laeven.

Tegenstellingen danst hier: dier en mens verwaeven.

't Kasteel kik too, eeuwenold en statig,

Zien muren draegt verhalen, mangs triest en mangs prachtig.

In de schemme van de burcht röst de dassen zacht,

'n Kunstwerk van samenlaeven, in harmonie ebracht.

En zo blieft de eerde fluustern, de dassen spölt eur rol,

In dit stille samenspel van dier en mens, vol ziel en lol.

Kasteel Hackfort, met zien dassenburcht zo fijn,

'n Plek waor kunst en natuur elkaar umarmt, samen in één lijn.